گل محمدی – DAMASK ROSE
نام علمی : ROSA DAMASCENA
خانواده : ROSACEAE – گل سرخیان
آکثراً در آسیا، با گونه هایی در اروپا، شمال آمریکا و شمال غرب آفریقا : بومی منطقه
خاک و تغذیه : خاک سبك لومي شني يا لومي رسي با حاصلخيزی مناسب
دمای ایده آل : 20 درجه سانتیگراد
محیط آبیاری و رطوبت : کمی مرطوب
نور محیط : زیاد
گل محمدی:
گل محمدی گیاهی چندساله از جنس رزا (Rosa) و خانواده Rosaceae که دارای گل های زیبایی در رنگ های بسیار متنوع بیشتر قرمز و صورتی هستند و از آن گلاب می گیرند. اکثر گونه های آن بومی آسیا، و بعضی گونه ها بومی اروپا، شمال آمریکا و شمال غرب آفریقا می باشند.
گل محمدی یا گل گلاب با نام علمی Rosa damascena درختچه ای است خزندار ( Decideous ). گل محمدی از دیرباز در ایران کشت می‌شده است و قسمت قابل مصرف آن گلبرگ است. ماده ٔ مؤثره ٔ آن تانن و موارد استعمال آن غرغره قابض، غرغره بورات دو سدیم است. گل سرخ. گل سوری. یک قسم از گل سرخ است. در اصفهان و کاشان از آن گلاب می‌گیرند و بعضی آنرا هم تقطیر می‌نمایند.
این نوع گل سرخ، برگ های مرکب از ۷ و به ندرت ۹ برگچه دندانه دار دارد و به نظر می رسد که نوعی دو رگه ثابت از Rosa gallica و Rosa canina می‌باشد. عده‌ای آن را یک دورگه ثابت از Rosa gallica و Rosa moschata ذکر نموده‌اند. گلبرگ های آن رنگ صورتی روشن یا سفید دارد.
گل محمدی درختچه ای دارای شاخه های گل دهنده تیغ دار، استوانه‌ای شکل، بدون شیار و دارای برگهای مرکب شانه‌ای که دارای ۵-۳ برگچه متقابل دندانه دار می باشد. رگبرگ های پشت برگ مشخص و بهم رفته، برگچه چرمی و بیضی شکل، نوک تیز به طول ۵-۳ سانتی متر، و روی برگ ها صاف و سبز و پشت آنها سبز کمرنگ و دمگبرگ هایش خزی و نمدی است و با کرک های غده ای پوشیده شده و تا انتهای جام گل کشیده شده است.
گل ها به شکل صورتی خوشرنگ با ۳۲ گلبرگ صورتی مشابه و یکدست که در اوائل صبح شروع به ظاهر شدن می‌نمایند. کاسبرگ ها به تعداد ۵ عدد که حداقل سه تای آنها دارای زوائد بزرگی در لبه‌ها هستند. پرچم‌ها زرد رنگ به تعداد ۱۰۰ عدد در ترکیب گل وجود دارند. میوه آن پس از ریزش گلبرگ ها گوشتی گرد و یا تخم مرغی به طول ۵/۱ سانتی متر که در داخل برجستگی کوزه‌ای شکل زیر گلبرگ ها قرار دارند.
